Vervoer: Naast de keuze voor een
lijkwagen zijn er nog andere mogelijkheden: een
uitvaartbus, een boot, een koets of fietskar.
Kist: Naast de keuze voor een
standaardkist kun je ook een hele speciale kist uitzoeken. Een
populair alternatief is een blanco kist die door familie en
vrienden beschilderd kan worden. Je kunt ook kunstenaars vragen
een doodskist te beschilderen naar de wens van de familie. Je
kunt ook denken aan de mogelijkheid om een handafdruk in verf op
de kist aan te brengen. Een overledene kan behalve in een kist
ook in een lijkwade begraven worden. Gewikkeld in een doek zijn
de contouren van het lichaam dan goed zichtbaar.
In het kader van duurzaamheid
kun je ook
kiezen voor een
minimalistische kist van onbehandeld hout.
Staatsbosbeheer
maakt van drie soorten Hollands hout – den, beuk of populier –
een
‘groene uitvaartkist’. Voor elke
kist wordt een jonge boom geplant.
Voorganger: Je kunt een viering in een
kerk of crematorium laten leiden door een priester, diaken of
dominee (in een kerk) of door de uitvaartleider (in een
crematorium), maar je kunt ook een funerair spreker benaderen,
bijvoorbeeld iemand die een bedrijf voor ritueelbegeleiding
heeft.
Muziek: In een kerkelijke viering is vaak
een koor beschikbaar, maar niet altijd. In een crematorium kan
alle muziek worden afgespeeld. Maar je kunt zowel in een kerk of
crematorium ook denken aan live-muziek.
Ruimte: Vaak vinden afscheidsvieringen
plaats in een crematorium of kerk, maar je kunt ook andere
ruimtes bedenken om een herdenking te houden (een
strandpaviljoen, een zaal in een restaurant of theater, buiten
in een park of grote tuin. Er zijn tegenwoordig uitvaartcentra
waar een aparte ruimte beschikbaar is waar kinderen tijdens een
gedeelte van de viering verblijven om een verhaal te aanhoren of
met elkaar tekeningen te maken die op een bepaald moment tijdens
de herdenking door hen op de kist worden gelegd.
Symbolen: In een afscheidsviering worden
vaak herinneringen uitgesproken en er wordt mooie muziek
vertolkt of afgespeeld, maar het gebruik van symbolen kan een
herdenking nog persoonlijker maken. Symbolen kunnen allerlei
voorwerpen zijn die een link leggen naar de overledene, maar het
kunnen ook dingen zijn die een diepere en religieuze betekenis
oproepen. Een veelgebruikt symbool is een kaars. Kaarsen worden
vaak aangestoken door kinderen en jongeren om hen bij het
afscheid te betrekken. Je kunt aan zo'n kind of jongere vragen
voor het aansteken van de kaars een korte gedachte, herinnering
of wens uit te spreken.
Handdruk: een heel speciaal symbool is
een handafdruk die van een overledene wordt gemaakt en tijdens
de viering op de kist wordt gezet. Zo'n handafdruk kan afgewerkt
worden met een manchet (bijvoorbeeld de mouw van een geliefd
kledingstuk). Het laten maken van zo'n handafdruk is wel een
kostbare aangelegenheid, maar de handafdruk krijgt vaak na de
viering wel een mooie plek in huis.
Intermezzo: Misschien heeft de familie
naast uitsproken herinneringen en muziek behoefte aan een korte
onderbreking of act. Je kunt hierbij denken aan een rouwdanseres
die een dans ten uitvoer brengt. Met een dans kun je heel
treffend uitbeelden dat het leven een beweging tot aan de dood
is. Voor een afscheid waarbij veel kinderen aanwezig zijn kun je
een rouwclown benaderen die met zijn mimiek of kleine
handelingen een herdenking wat luchtiger kan maken.
As: Het is belangrijk om goed na te
denken over de as die overblijft na een viering in een
crematorium. Ook hier zijn er vele mogelijkheden. De as bewaren
in een normale urn. Deze kan op het terrein van het crematorium
een plek krijgen. Er zijn ook mini-urnen of sierurnen voor het
geval deze worden meegenomen naar huis om daar ergens een mooie
plek te krijgen. Je kunt de as ook (gedeeltelijk) bewaren in
glazen objecten, een medaillon (= as-medaillon) of in een
ashanger. Je kunt ook door een kunstenaar een kunstwerk laten
maken, waarin de as wordt bewaard. Kinderen willen misschien wel
as bewaren in een pandabeer. Een ander idee is om de as in een
asbus te doen die in een bestaand graf wordt bijgezet. Een
steeds meer gekozen ritueel is de asverstrooiing. Het
uitstrooien van de as kan gebeuren op een speciaal daarvoor
bestemd strooiveld op een natuurbegraafplaats, maar je kunt ook
denken aan het uitstrooien van as op zee vanaf een boot of
vanuit een vliegtuig.
Grafgiften: Je kunt dingen meegeven in
een kist. Bij kinderen kun je denken aan briefjes, tekeningen of
knuffels. Bij een volwassene kun je denken aan een brief met
vragen die onbeantwoord blijven. Dit ritueel kan een zinvolle
bijdrage leveren aan het rouwproces waar iemand mee te maken
krijgt na het overlijden van een geliefde.
Grafsteen: grafstenen zijn er in allerlei
soorten maten. Dankzij de snel groeiende technologie heb je
tegenwoordig ook grafstenen met een ultramodern beeldscherm. Bij
het bezoek aan het graf kun je kijken naar filmpjes, berichten
en foto's.
Rouwbloemen:
Rouwbloemen
kun je
laten drogen,
in epoxyhars
gieten en bewaren in
bijvoorbeeld
een vitrinekast.
Digitale gedenkplaats. Je kunt voor het
internet een persoonlijke of digitale gedenkplaats laten
ontwikkelen, of een soort persoonlijk mausoleum, ook wel
internetgraf genoemd.
De
Funeral
Composer is een app waarmee je een uitvaart kunt plannen
door het uploaden van muziek en beeldmateriaal.